Dit is toch niet meer uit te leggen?

Er komt voorlopig geen suikertaks, waar wij al jaren campagne voor voeren. Dit is op zich al ontzettend teleurstellend nieuws, maar als je leest waaróm niet is het gewoonweg shockerend. 

Staatssecretaris van Volksgezondheid Blokhuis liet onderzoek naar de effectiviteit van suikertaks doen. Het RIVM concludeert: “In diverse landen lijkt de belasting op suikerhoudende dranken ervoor te zorgen dat mensen minder frisdrank kopen en drinken. (…) De suikertaks is een van de mogelijke maatregelen tegen overgewicht.” Verder stelt het RIVM: “In het Verenigd Koninkrijk was bijvoorbeeld duidelijk sprake van suikerreductie ten gevolge van de belastingmaatregel.”

Blokhuis concludeert dan ook dat een suikertaks tot suikerreductie kan leiden: “Ik concludeer op basis van het RIVM-onderzoek en het rapport ‘Gezondheidsgerelateerde belastingen’ dat invoeren van een vorm van belasting op suikerhoudende dranken als aanvullend effect op de huidige inzet van de Nederlandse frisdranksector zou kunnen resulteren in verminderde suikerinname via frisdranken.”

Daar kunnen wij maar één ding uit afleiden: onmiddellijk doorvoeren, die taks! De staatssecretaris komt echter tot een volledig ander besluit… “Ik kies op dit moment niet voor deze maatregel omdat ik in het Nationaal Preventieakkoord andere afspraken heb gemaakt over suikerreductie.”

Dit is toch niet meer uit te leggen?! Het langverwachte onderzoek toont (opnieuw) aan dat een suikertaks werkt: hoe meer effectieve maatregelen, des te beter toch? En hoezo staat het Preventieakkoord, dat als doel heeft Nederland tegen 2040 gezonder te maken, een suikertaks in de weg?

De aap komt al snel uit de mouw. De staatssecretaris is gezwicht voor de dreigementen van de voedingsindustrie. 

Uit een uitgebreid onderzoek van Follow the Money (juli 2020), op basis van onder meer interne documenten, blijkt dat de industrie de suikertaks succesvol uit het Preventieakkoord heeft gewerkt. De industrielobby is zelfs zo succesvol, dat de suikertaks ook voor de komende jaren wordt tegengehouden.

De Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI) dreigde eerder al: “Het Preventieakkoord is een afspraak tussen overheid, bedrijfsleven en gezondheidsorganisaties waarbij door alle partijen het commitment is gegeven om zonder wettelijke of fiscale maatregelen de stappen te zetten die nodig zijn. Mochten er nu desondanks dergelijke maatregelen genomen worden, dan is dit in strijd met de fundamenten van het akkoord.”

Het Centraal Bureau Levensmiddelen (CBL) windt er ook geen doekjes om: “Als de ander zich niet aan de spelregels houdt, ben je zelf vrij om je er ook niet langer aan te houden.”

Als er een suikertaks komt, wil de voedingsindustrie zich dus niet meer aan de afspraken van het Preventieakkoord houden – die overigens al behoorlijk slap zijn. Het is duidelijk wie de touwtjes hier in handen heeft. Niet de overheid, maar de industrie. Ook de grote steden van ons land krijgen niet de suikertaks waarop ze hebben gehoopt. Eind 2019 riepen de wethouders van Amsterdam, Rotterdam en Utrecht nog op tot een suikertaks op frisdranken.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waarschuwt voor de intensieve lobby tegen suikertaks: “… het is belangrijk om proactief op te treden tegen de argumenten en inspanningen van de industrie om zich te verzetten tegen de ontwikkeling en uitvoering van belastingmaatregelen of de effecten ervan af te zwakken.” 

De waarschuwing mag niet baten. De Nederlandse overheid baseert haar besluiten op de industrie, in plaats van op wetenschappelijk onderzoek. Winstbejag gaat blijkbaar boven de volksgezondheid.

Al jaren lobbyt de industrie tegen een suikertaks, met argumenten als ‘zelfregulering werkt beter dan een suikertaks’ en ’taksen helpen niet tegen obesitas en diabetes’. Onzin, wijzen talrijke studies steeds opnieuw uit.

Dit kunnen we echt niet zomaar laten passeren. Het is ongehoord dat de industrie zomaar haar zin krijgt, en wij geen suikertaks.

Wereldwijd hebben 43 landen een suikertaks, die ook nog eens goed blijkt te werken. Geen reden dus om nog langer te wachten. Maak de staatssecretaris duidelijk dat er ook in Nederland een suikertaks moet komen. Wij willen een suikertaks: NU, niet straks.

Zorg dat de industrielobby niet langer het beleid bepaalt. Het is ónze gezondheid. Het is dan ook dringend tijd dat het Ministerie eindelijk naar ons, de consumenten, luistert.

Waarom willen wij een suikertaks? Een suikertaks leidt tot vierdubbele winst:

1. Eerlijker: laat junkfoodfabrikanten betalen volgens het principe ‘de vervuiler betaalt’.

2. Gezondere producten: bedrijven stoppen minder suiker in hun producten om aan de suikertaks te ontkomen.

3. Gezondere mensen: de consumptie van ongezonde zoete dranken daalt.

4. Een lagere zorgpremie: In Groot-Brittannië gaat de opbrengst van de suikertaks naar het ministerie van Onderwijs, die het voor de bestrijding van obesitas inzet. In Nederland zou de opbrengst gestoken kunnen worden in verlaging van de zorgpremie voor iedereen.

Deel deze nieuwsbrief op social media: