Commentaar Vrouwenpartij: een prachtige en scherpzinnige column van Ibtihal Jadib over een politieke oplossing: coaches en interim managers die ‘gewoon’ besluiten kunnen nemen. De Vrouwenpartij is het geheel met haar eens. Opeens na jaren steggelen over het hoe en waarom van het verminderen van de overlast van Schiphol, wordt de knoop doorgehakt door een interim-bestuurder(!) : geen 10.000 nachtvluchten meer, geen privé vliegtuigen en geen tweede Kaagbaan. Niet vergeten dat Frankfurt, Charles de Gaulle en Heathrow Schiphol qua nachtvluchten voor gingen.
Wopke Hoekstra
Zij adviseert ook meneer Hoekstra om een coach te nemen. Wij zouden eerder adviseren om de coach partijvoorzitter van het CDA te maken.
Ze zegt ook dat hij na de Provinciale Statenverkiezingen volkomen de weg is kwijtgeraakt. De Vrouwenpartij heeft dat vorig jaar augustus al aan de kaak gesteld in het artikel ’Splijtzwam Wopke Hoekstra kan het niet laten’ (zie hieronder). Toen al bleek hij onbetrouwbaar ondanks zijn handtekening onder het regeerakkoord. En hoeveel stemmen heeft hem dat opgeleverd? Vrijwel een halvering! En toch op dezelfde wijze met dezelfde standpunten doorgaan, want dat levert stemmen op? Weer niets geleerd. Hij speelt nog steeds de rol van splijtzwam. Op naar de volgende verkiezingen en het einde van ooit de grootste partij, het CDA? Maar wel een nieuwe positie als minipartij? Uitmuntende strategie. Geen coach nodig.
Misschien moeten bewindslieden bevrijd worden van de volgende verkiezing door hen maximaal één termijn te geven
Geen gek idee, vindt ook de Vrouwenpartij. Het is een enorme stimulans om in korte tijd veel te willen bereiken.
Het tegenargument dat je ervarenheid van bewindslieden verliest is niet erg sterk als we zien hoe onbenullig en ineffectief het regeren al jaren gaat.
Wij vrouwen zijn het gewend om zonder voorafgaande ervaring nieuwe wezens op aarde te zetten. Voelen, voorvoelen en vooruitkijken zijn betere instrumenten dan mentale strategieën die altijd en onherroepelijk een aantal factoren over het hoofd zien. Het leven draagt alle wijsheid, niet je mentale ego.
Ruud Sondag, interim-bestuurder bij Schiphol, heeft ‘gewoon’ een besluit genomen. Goh, zo kan het ook
Bron: Volkskrant.nl
Ibtihal Jadib
5 april 2023
Er is dringend behoefte aan coaches in ons land. Zelfs de meest succesvolle professionals blijken vast te lopen in door henzelf gekozen doelen. Neem onze minister van Buitenlandse Zaken, de heer Hoekstra. Deze man is volkomen de weg kwijtgeraakt na de Provinciale Statenverkiezingen, hij weet sindsdien niet meer wat een regeerakkoord is of wat hij daarmee aan moet. Een coach zou in zijn geval soelaas kunnen bieden. Die kan meneer Hoekstra inzichtgevende vragen stellen als: wilt u eigenlijk nog wel regeren? Zo ja; waarom saboteert u dat dan?
Premier Rutte kan ook een coach gebruiken, alleen dan niet een van het pratende soort, maar een die de fysieke aanpak voorstaat. Sommige mensen varen daar wel bij. Zo’n schuimbekkende voetbalcoach die langs het veld zijn voorhoofdsader kapot staat te brullen: ‘Wat is dat voor gebazel over versnellen en vertragen, begín in godsnaam!’ Dat type coach zet desnoods de brandweerspuit erop, als duwtje in de rug.
Het lijkt maar niet mogelijk om vaart te maken bij het besturen van dit land, ondanks het stevig laten gisten van urgente problemen. We zijn daaraan gewend geraakt, het geklaag erover klinkt sleets, maar deze week werden we opgeschrikt door een nieuw fenomeen. Ruud Sondag, de interim-bestuurder van Schiphol, verkondigde dat de luchthaven geen nachtvluchten meer zal toestaan. Ook ziet de luchthaven af van de tweede Kaagbaan en verder gaan vervuilende privéjets in de ban. Dit alles om aan de klachten van omwonenden tegemoet te komen. Na decennialang te hebben gepraat, gedacht en gemediteerd over maatregelen tegen de overlast, is er nu werkelijk een knoop doorgehakt. Net als de luchthavens Frankfurt, Charles de Gaulle en Heathrow zal er op Schiphol ’s nachts voortaan weinig te beleven zijn. Ik keek na het lezen van het nieuwsbericht zekerheidshalve nog op de kalender, maar 1 april was echt al voorbij. Sondag heeft ‘gewoon’ een besluit genomen. Gevraagd naar tegenstand vanuit de luchtvaartmaatschappijen antwoordde hij: ‘Wij willen graag zoeken naar een oplossing met de sector. Maar is er geen consensus? Dan zijn we het maar niet eens.’ Goh. Zo kan het dus ook.
Dit wonderlijke optreden van meneer Sondag zou verklaard kunnen worden door het feit dat hij per september alweer afzwaait; hij is slechts een tussenpaus. We hebben hier dus te maken met iemand wiens geweten niet wordt verstoord door ambitie over de eigen functie, beloning of populariteit. Meneer komt een klus klaren, en gaat daarna weer weg. Wat u van hem vindt, zal hem verder een worst wezen. Zulke lieden zijn doorgaans prettig om mee te werken, omdat zij geen last hebben van een gespleten motivatie.
Bewindslieden ontberen die luxe; hun ambt staat altijd in de schaduw van de volgende verkiezingen. Dat moet ontzettend veel stress voor hen opleveren, in een toch al loodzware baan. Wat te doen als een regeerakkoord de eigen achterban heeft weggejaagd? Die vraag speelt minister Hoekstra nu duidelijk parten, waarbij hij het hele kabinet met zich heeft meegetrokken. Misschien moeten bewindslieden bevrijd worden van de volgende verkiezing door hen maximaal één termijn te geven. Het nadeel daarvan is dat je dan geen ervaren bestuurders meer hebt. Het andere uiterste, benoeming voor het leven, kan tot horrorscenario’s leiden gezien het huidige politieke landschap.
Nee, wat dat betreft kan de oplossing toch beter gevonden worden in die coaches. Misschien wil Ruud Sondag zich daarvoor opwerpen; hij kan als geen ander coachen op de vaardigheid om impopulaire besluiten dóór te voeren. Als het goed is, is hij vanaf september beschikbaar.
Commentaar Vrouwenpartij: Wopke Hoekstra kan de rol van splijtzwam niet achter zich laten. Als minister van Financiën kon hij het niet laten de splijtzwam te spelen en te proberen om de in zijn ogen superieure noordelijke EU landen op te zetten tegen de, weer in zijn ogen, inferieure zuidelijke EU landen. Zij moesten de prijs betalen die Wopke bedacht had. Dat werd hem door vooral Italië en Spanje zeer kwalijk genomen. Het heeft de relatie van die landen met Nederland voor jaren verstoord. Had hij een goede reden voor zijn pestgedrag? Wij vrouwen komen niet verder dan de hoogmoed van het ego. Psychologisch onderontwikkeld, want iedereen weet dat uit de hoogte doen, je vijanden bezorgt en nooit vrienden.
Nu bij de stikstofcrisis neemt hij weer de rol van splijtzwam op zich. Niets geleerd van zijn eerdere escapade. Hij is namelijk de eerste minister die zijn rug niet recht kan houden en zwakke knieën krijgt van de boeren. Het wordt hem weer weinig in dank afgenomen. De handtekening die hij onder het regeerakkoord heeft gezet blijkt van geen waarde te zijn. Hij is onverhuld onbetrouwbaar en zegt hiermee het vertrouwen in het kabinet, waar hijzelf deel van uit maakt, op.
Heeft hij nu wel een goede reden, vragen wij ons af. Verwacht hij zo stemmen van zijn verloren achterban terug te winnen? De teloorgang van de bossen de laatste 5 jaar zijn aan hem voorbij gegaan? Nu al 40% van de biodiversiteit verloren gegaan is in Nederland, daar kan 5 jaar extra neergang nog wel bij? Een man zonder gevoel of empathie, en het ergste is een Christelijke CDA leider zonder geweten!