Commentaar Vrouwenpartij: over onderbuik in volle glorie gesproken. De onderbuik van de VVD voelt dat er vele duizenden nareizigers per jaar Nederland inkomen – ‘nareis op nareis op nareis inclusief alle 24 achterneefjes’. Meer dan genoeg nareizers om het kabinet te laten vallen. In de werkelijkheid blijkt echter dat het er de laatste 5 jaar gemiddeld 70 waren.
VVD minister Kamp ging ook af op zijn onderbuik, ondanks waarschuwingen van zijn ambtenaren dat hij ongelijk had, met de toeslagenaffaire als gevolg en vele miljarden schade voor het rijk en een enorm verlies aan vertrouwen in de overheid.
De onderbuik van Dilan Yesilgöz, die vervolgens ook nog de deur voor de PVV openzette, heeft de VVD uiteindelijk een ongekend historisch zetelverlies opgeleverd.
Regeren met de onderbuik
Hoe slim is het eigenlijk om met de onderbuik te regeren? De onderbuik kent geen moraal, alleen superioriteit en een groot gelijk in alles. Oneerlijkheid en liegen is eigen aan de onderbuik.
Presidentskandidaat Trump is een goed voorbeeld van de heerser onderbuik en de gevolgen daarvan. Tientallen criminele en civiele rechtszaken, waarvan er 2 hem al een schade hebben opgeleverd van meer dan 500 miljoen dollar.
Het blijkt in de praktijk niet mogelijk om schade door de onderbuik te ontlopen.
Een zakenkabinet de beste optie?
We zijn nu in de situatie aangeland dat we 3 onderbuik partijen over hebben om een minderheidsregering te vormen met mogelijk wat gedoogsteun. Onderbuiken kunnen in alles geloven maar ook in zo’n kabinet?
Een ideale mogelijkheid om een zakenkabinet te vormen? Een kabinet zonder onderbuik? Een kabinet van onafhankelijke experts?
Ideaal om voor elk probleem een oplossing te vinden waar een meerderheid in de Tweede Kamer voor kan worden gevonden. Het resultaat zal heel veel meer op een echte democratie lijken. Elke partij kan zo direct invloed uitoefenen.
Een zakenkabinet komt in de buurt van het idee uit de Griekse oudheid waar de meest wijze mensen de besluiten voorstelden. Het is bekend dat wijze mensen geen last hebben van een onderbuik.
Krijgen we iets wat voor de verkiezingen onvoorstelbaar en onvoorspelbaar was?
Uit het manifest van de Vrouwenpartij: Wij geloven in samenwerken waar rekening wordt gehouden met iedereen.
In andere woorden: wij geloven in samenwerkende partijen die rekening houden met het belang van iedereen.
Lees hier het artikel: Zeventig nareizigers per jaar. Zeventig. Daarvoor bracht de VVD het land tot stilstand
Bron: volkskrant.nl
Jarl van der Ploeg
23 februari 2024
Zeventig nareizigers per jaar. Zeventig. Daarvoor bracht de VVD het land tot stilstand
Vooropgesteld: ik zal op deze plek nooit beweren dat een politicus niets kan. Als je je eigen hoofd pontificaal op een verkiezingsposter laat afdrukken, kan een optimistische inborst je sowieso niet worden ontzegd dus dat talent neemt niemand je meer af.
Maar (want nu volgt er helaas een maar) waarom zou je in een land dat serieuze last heeft van aardbevingen, toeslagenaffaires, woningtekorten, agressieve oosterburen, klimaatverandering, opkomend rechts-extremisme, een overmatige stikstofuitstoot en zo nog wat besognes, het kabinet in godsnaam laten vallen over een probleem dat niet bestaat?
Even wat context: afgelopen juli, een dag na de val van kabinet-Rutte IV, schoof minister van Justitie Dilan Yesilgöz aan bij talkshow Op1 om uit te leggen waarom die val noodzakelijk was.
Ze vertelde over de gestapelde nareizigers – een gigantisch probleem dat enkel haar eigen VVD echt serieus nam en als volgt werkt: als een asielzoeker een Nederlandse verblijfsvergunning krijgt, heeft hij het recht zijn gezin over te vliegen. Als dat gezin echter bestaat uit jongvolwassen kinderen, hebben zij op papier ook recht om hun gezinnen hierheen te halen, waarna het feitelijk gezien wachten is tot ook de oudtante van de schoondochter hierheen komt, plus alle vierentwintig achterneefjes.
‘Het gaat over nareis op nareis op nareis’, verduidelijkte Yesilgöz, waarna ze de interviewer aankeek met die zelfvoldane, frikkerige blik die ze ook altijd aan oppositieleden in de Kamer schenkt, helemaal blasé van haar eigen onaantastbaarheid.
Ook helemaal op z’n Yesilgöz’ herhaalde ze die tekst vervolgens letterlijk bij zowel Goedemorgen Nederland als het RTL-verkiezingsdebat en toen Volkskrant-verslaggevers Loes Reijmer en Remco Meijer zeiden dat het volgens experts alleszins meeviel met dat nareizen, overtoepte ze met: ‘Dan doet u de adviezen van ambtenaren en onafhankelijke deskundigen tekort. Daar heb ik echt een probleem mee. Het gaat over duizenden mensen – hoeveel exact weten we niet.’
Maar toen werd het afgelopen weekend en publiceerde de Immigratie- en Naturalisatiedienst eindelijk de harde waarheid. Wat blijkt? In de afgelopen vijf jaar werden in totaal 880 van die beroemde nareis-op-nareis-aanvragen ingediend, waarvan er uiteindelijk 350 werden ingewilligd. Dat zijn dus gemiddeld zeventig mensen per jaar.
Zeventig mensen per jaar.
Op basis van zeventig mensen ensceneerde de VVD een kabinetsval die het volledige land tot stilstand bracht. Omdat Yesilgöz zeventig mensen al liegend opblies tot ‘duizenden mensen’, zijn niet de Belgen, maar wij straks de grootste formatieschlemielen van Noordwest-Europa.
Als een politicus iets vertelt, worden de feiten wel vaker met eigenbelang vermengd, dat weet ik ook wel. Maar door wat voor intellectuele nooddruft ben je bevangen als je weet dat het vertrouwen in de politiek al historisch laag is, maar je desalniettemin besluit te liegen in werkelijk iedere talkshow waarin je aanschuift? Voel je je dan nergens verantwoordelijk voor?
Door een kwantitatief non-issue zo op te blazen, opende de VVD de poorten naar een campagne waarin migratie het hoofdthema werd, waardoor we nu zitten opgescheept met een verkiezingswinnaar die nog meer angst predikt over migratie dan Yesilgöz en dat bovendien doet op basis van nog feitenvrijere feiten.
En weet u wat het erge is? Het blijft allemaal zonder gevolgen. Yesilgöz schuift binnenkort gewoon aan in exact dezelfde talkshows om te zeggen dat ze het zich anders herinnert en we in het landsbelang sowieso een stap vooruit moeten zetten, waarna honderdduizenden VVD’ers instemmend zullen knikken. De waarheid hebben zij immers lief, maar hun zin hebben zij nog veel liever.
Over de auteur
Jarl van der Ploeg is journalist en columnist voor de Volkskrant. Hij werkte eerder als correspondent in Italië. Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit. Lees hier onze richtlijnen.