Blog

Het eind van de oude regelgeving als oplossing van problemen

Voor elk probleem in de maatschappij wordt door ambtenaren een regel verzonnen en ingesteld. Liefst nog vastgelegd in een wet.
Echter…. er staat geen rem op regelgeving. Er is geen controle op de functionaliteit van regelgeving.
En…. andere oplossingen worden zelden overwogen.
Er is dringend een cultuurverandering nodig in het proces van regelgeving om regelgeving een veilige toekomst te bieden.

Vandaar: nieuwe regels voor regelgeving:
1. Regelgeving dient niet meer het machtige en eigen domein te zijn van alleen ambtenaren.
2. Elke nieuw voorgestelde regel dient getoetst te worden door vakdeskundigen en wetenschappelijk onderbouwd.
2. Elke nieuwe regel dient getoetst te worden op negatieve bijeffecten, zoals negatief effect op werkgelegenheid en economie, negatief effect op klimaat, negatief effect op inkomen, leefomgeving, vrijheid (van innovatie), enz. Elk negatief effect betekent dat de regel niet harmonieus met het leven functioneert en de regel aangepast dient te worden.
3. Elke nieuwe regel dient bij twijfel eerst uitgetest te worden.
4. Elke nieuwe regel dient ter verbetering voorgelegd te worden aan de personen/bedrijven/instanties die er mee te maken krijgen, waarbij vertragingstechnieken uit den boze zijn.

Voorbeeld:
Een lezeres vroeg ons om commentaar op de regelgeving van de GGD bij de kinderopvang.
Uit een artikel van KinderopvangTotaal: “Inspecteurs van de GGD zagen dat de stabiliteit van de kinderopvang onvoldoende was, omdat kinderen uit twee groepen zich vrijelijk door elkaar heen bewegen gedurende de hele dag. De inspecteurs concludeerden dan ook dat de kinderen niet binnen een vaste, eigen groep worden opgevangen: dit zou kinderen te weinig evenwichtigheid en regelmaat geven.”
Boete 4.500 euro! Volgens de menselijke maat? En de kinderopvang dreigen te sluiten als die evenwichtigheid en regelmaat niet hersteld wordt? De enige optie is naar de rechter gaan. Samen met al die kinderen en ouders!

Voor de Vrouwenpartij een voorbeeld waar alle voorgestelde nieuwe regels voor regelgeving niet zijn toegepast dan wel zijn overtreden!
Ons commentaar:
– kinderen uit verschillende groepen mogen niet met elkaar spelen? Ook niet als zij dat zelf willen? Moeten zij dan uit elkaar gehaald worden? Zoals vroeger je moeder zei: jij mag niet met die vriendjes buitenspelen!
– toont wetenschappelijk onderzoek aan hoe groot de groep mag zijn waarboven er onwenselijke effecten ontstaan? Hoe uiten die effecten zich? Bij welk percentage kinderen? Of is de grootte arbitrair vastgesteld?
– bij buitenspelen moeten de groepen ook strikt gescheiden blijven? En op de basisschool opeens niet meer?
– zijn te weinig evenwichtigheid en regelmaat niet de oorzaak van regels?
– waarom wordt de ouders niets gevraagd? Wat vinden zij ervan? Waarom hebben zij geen inspraak bij het handelen van de GGD over hun kinderen? Thuis hebben ouders alles te zeggen over hun kinderen, maar niets bij het handelen van de GGD.
– waarom wordt er geen rekening gehouden met de familieomstandigheden (ouders, broers en zusjes), het inkomen, de straat en buurt, met het ontwikkelingsniveau van de kinderen (hoogbegaafde kinderen horen met hogere groepen te kunnen spelen), met honderden verschillen die allemaal onder 1 regel moeten vallen: evenwichtigheid en regelmaat op de kinderopvang. De GGD weet alles beter dan ouders en opgeleide kinderopvangmedewerkers?
– waar in de maatschappij wordt deze regel nog meer toegepast bij kinderen? En waar die niet toegepast wordt kan de kinderbescherming ingrijpen? Uit huis plaatsen daar waar evenwichtigheid en regelmaat ontbreekt?

De regels van de GGD zijn absoluut en niet anders dan in alle affaires bij de belastingdienst, bewegen zij zonder controle naar machtsmisbruik. Het beter weten zonder gedegen wetenschappelijk onderbouwing is in deze tijd niet meer houdbaar.
Nu de gerechtelijke macht tot het inzicht is gekomen dat het advies van de belastingdienst volgen tot groot onrecht heeft geleid, mogen we verwachten dat diezelfde rechter het standpunt van de GGD: ‘regels zijn regels’, niet overneemt als rechtsgeldig. Een gedegen wetenschappelijke onderbouwing is ook hier bij de rechter noodzakelijk.

We zien dat de regelgeving steeds meer onder druk komt te staan en we zien dat regels in het bijzonder, zoals bij de corona aanpak, tot opstand oproepen en het evenwicht in de maatschappij verstoren.

De Vrouwenpartij ziet alleen het afschaffen van 80% van de regels in Nederland als oplossing om het vertrouwen van de burger in de overheid te herstellen.
Regelgeving als oplossing van problemen is een obsolete aanpak en dient afgeschaft te worden als nummer 1 reflex. Regels zijn over het algemeen strijdig met de menselijke maat die elke burger terug wil hebben in het functioneren van overheidsinstanties.
Alleen regelgeving zoals voorgesteld door de Vrouwenpartij heeft een toekomst. Juist nu de fundamentele Rechtstaat door allerlei partijen aangevallen wordt.