Commentaar Vrouwenpartij: een fantastisch kantelpunt: de Rooms-Katholieke Kerk, het 2000 jaar oude bolwerk van mannen, gaat ‘ontmannen’ door vrouwen toe te laten in leidinggevende functies, zegt Paus Franciscus. De Paus biecht één van de grote zonden van de Kerk op: de ‘vermannelijking’ van de Kerk. Hij schrijft dit in zijn boek ‘Hoop’.
De RK Kerk die toetreedt tot onze tijd is geen kleine gebeurtenis: een grote stap om zich te verbinden met onze toekomst door een belangrijk deel van haar knellende verleden los te laten. Inderdaad een belofte van hoop.
Ook hoop voor de moslim gemeenschap?
Als de Rooms-Katholieke Kerk kan breken met een 2000 jaar oude traditie waarin vrouwen een minderwaardige positie werd toebedeeld, is het dan ook mogelijk dat de moslim traditie tot een zelfde kantelpunt besluit te komen? Ook daar is de gekozen positie van de vrouw, in vrijwel alles, ondergeschiktheid aan de man.
Kan de moslim gemeenschap ook haar verleden loslaten, zich ‘ontmannen’ en zich daardoor verbinden met de toekomst van de mensheid en de aarde?
Met meer vrouwen aan het roer zal de toekomst drastisch kunnen verbeteren en hoop bieden.
Mannen en oorlog gaan goed samen, maar oorlog en vrouwen gaan slecht samen. In de historie stonden 2 moslimgroepen tegenover elkaar met een voortdurende oorlogsdreiging of zelfs oorlog tussen elkaar. En dat terwijl broederschap een kernwaarde binnen het moslimgeloof is.
Ook het idee dat ‘ongelovigen’, i.e. alle niet moslims, niet op aarde horen te leven, maakt dat oorlog tegen ‘ongelovigen’ altijd goedkeuring krijgt en enthousiasme oproept.
Het maakt dat interne samenwerking binnen het moslimgeloof niet tot de mogelijkheden behoort en externe samenwerking niet in het geloof past.
Wat als in die situatie de rol van de vrouw herzien wordt, zoals de RK Kerk nu doet?
Onze vrouwenvisie is dat evenwaardigheid ons tegen oorlog beschermt en oorlog voorkomt en automatisch leidt tot democratie. Bedenk daarbij dat in een democratie het starten van een oorlog zelfs ongekend is, i.e. niet eerder voorgekomen.
Onze toekomst ligt in de handen van de vrouw
Ook hier zien wij dat de toekomst van de mens en de aarde in handen van de vrouw ligt.
Geweld is al vele eeuwen het domein van de man, vrede is altijd het domein van de vrouw geweest.
Wees eerlijk, is extreem-rechts, radicaal-rechts, niet het domein van de man? Zijn de dictators niet uit op het verdedigen van het domein van de man, het domein van extreme macht, geweld en vernietiging? Wil het ego van de man niet ten koste van heel veel, misschien wel alles, zijn superieure positie tegenover de vrouw behouden?
Kunnen we zeggen: we gaan ten onder door het ego van de man of we overleven door het hart van de vrouw? Laten we het huidige geweld in de wereld onbedwingbaar groeien of besluiten we uit ons hart te gaan samenwerken?
Alleen ons hart kan winnen.
Lees hier het artikel: Paus Franciscus: het is hoogste tijd om de rooms-katholieke kerk te ‘ontmannen’
Bron: volkskrant.nl
Jarl van der Ploeg
13 januari 2025
Paus Franciscus: het is hoogste tijd om de rooms-katholieke kerk te ‘ontmannen’
Paus Franciscus ziet geen reden waarom vrouwen geen leidinggevende functies kunnen vervullen binnen de rooms-katholieke kerk. ‘Een van de grote zonden die we hebben begaan is haar ‘vermannelijken’. Daarom moeten we de Kerk ‘ontmannen’.
(Foto:) Aartsbisschop Luc Terlinden en paus Franciscus tijdens een kerkdienst in Brussel.
Dat schrijft paus Franciscus in zijn autobiografie Hoop, die dinsdag in meer dan tachtig landen verschijnt. Overigens gaat de 88-jarige paus er vanuit dat hij de ‘ontmanning’ van zijn instituut zelf niet zal meemaken. ‘Organisatorische en structurele veranderingen komen later’, schrijft hij. Eerst moet de mentaliteit veranderen.
Hoop, dat samen met de Italiaanse uitgever Carlo Musso is geschreven, zou eigenlijk pas na Franciscus’ overlijden worden uitgebracht, maar de paus besloot dat de wereld nu al een boodschap van hoop kon gebruiken. Daarom staat hij in zijn memoires uitgebreid stil bij de migratie van zijn grootouders. Die maakten in 1929 uit pure armoede per boot de oversteek van Genua naar Argentinië, om daar een beter leven te beginnen.
Geen hagiografie
‘Ook ik had bij de verworpenen van deze tijd kunnen horen’, schrijft de paus, waarmee Hoop in zekere zin het tegenovergestelde is van een klassieke hagiografie; de paus wil alle schijn van heiligheid juist van zich afwerpen en duidelijk maken hoe gewoon hij is.
Hij had vroeger vrienden die in de gevangenis terechtkwamen. Hij heeft als kind weleens een ander jongetje bewusteloos geslagen. Hij kan, net als ieder ander, hevig in vervoering kan raken van voetbalwedstrijden of bioscoopfilms. De paus genoot bijvoorbeeld zeer van Anita Ekberg in La dolce Vita. Hij omschrijft haar als een ‘weelderig meisje dat baadt in de Trevifontein’.
Daarover gesproken: paus Franciscus werd gedurende zijn jeugd meermaals verliefd. Hij had een paar kalverliefdes met wie hij de ‘tango danste’ (‘samen spelen en leren, plezier maken, vrienden maken, samen uitgaan, toegeven aan de eerste liefdesdriften’). Later op het seminarie raakte hij zelfs dusdanig hoteldebotel (hij zag het gezicht van een vrouw continu voor zich tijdens het bidden) dat hij serieus overwoog zijn roeping op te geven. ‘Het was volkomen normaal’, schrijft de paus. ‘In feite zou ik abnormaal zijn als ik niet iets dergelijks had doorgemaakt.’
Franciscus’ memoires zijn te lezen als een voor hem typisch pleidooi tegen de opmars van het populisme, tegen de opwarming van de aarde en tegen de oorlogen in Gaza en Oekraïne, maar ook tegen bijvoorbeeld de ‘gendertheorie’. Die noemt hij ‘extreem gevaarlijk’.
Misbruikschandaal in 1,5 pagina
Over zijn eigen instituut, de rooms-katholieke kerk, laat hij weinig los, behalve dus dat de rol van vrouwen er groter moet zijn en dat ijdelheid bestreden moet worden. Kardinalen moeten in de ogen van Franciscus dienaren zijn, geen eminenties. Aan het wereldwijde misbruikschandaal, dat zijn kerk al jaren teistert, besteedt de paus slechts anderhalve pagina.
Ondanks zijn achteruithollende gezondheid heeft de hoogbejaarde paus er ‘nog nooit aan gedacht te stoppen’. Wel schrijft hij dat het een reële optie is om te abdiceren, mocht hij om medische redenen niet verder kunnen.
Op de keuze van zijn voorganger, Benedictus XVI, om in 2013 terug te treden, kwam erg veel kritiek uit de katholieke gemeenschap. Het pausschap zou een heilige roeping zijn, geen 9-tot-5-baan waarmee je zomaar kunt stoppen. Desondanks houdt ook Franciscus die deur dus open.
Zodra Franciscus sterft, zal hij worden bijgezet in de Santa Maria Maggiore, een van de mooiste basilieken van Rome (en een van de weinige kerken ter wereld waar je, dankzij de dominicaan Tiemen Brouwer, in het Fries kunt biechten). Hij komt dan te liggen in de kamer waar de kaarsen staan, onder het Mariabeeld waar hij tijdens zijn pontificaat zo vaak om bijstand vroeg. ‘Ze hebben me laten weten dat alles klaarstaat.’
Moordaanslagen
In de memoires van paus Franciscus staan geen wereldschokkende onthullingen. Wel schrijft hij tijdens zijn reis naar Irak in 2021 te zijn ontsnapt aan twee moordaanslagen – een voorval waar het Vaticaan nooit eerder over repte. Tijdens een bijeenkomst in Mosul bleek hij het doelwit van zowel een vrouw met een bomgordel als een met explosieven volgeladen busje. Beide terroristen werden echter, dankzij een tip van de Britse geheime diensten, vermoord door de Irakese autoriteiten – een maatregel die de paus naar eigen zeggen ‘hevig schokte’.
Lees ook
Paus benoemt eerste vrouwelijke ‘minister’ in het Vaticaan
Paus roept op om wapens het zwijgen op te leggen in de wereld